بخشی از متن تحليل و بررسي روش تفسيري ملاحويش آل غازي در تاريخ گذاري قران کريم :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات : 33
تعیین ترتیب زمانی نزول قرآن یا تاریخ گذاری آن عبارت از این است که به کمک روایات مختلف مکی و مدنی, اسباب نزول, ترتیب نزول, ناسخ و منسوخ, تاریخ[زندگی] پیامبر(ص) و بهره گیری ازتلویحات یا تصریحاتی که در قرآن راجع به رویدادهای زمانمند تاریخ رسالت آن حضرت(ص) وجود دارد؛ زمان و ترتیب تاریخی هر یک از واحدهای نزول قرآن, شناسایی و معین گردد. ملاحویش آل غازی در بیان المعانی علی حسب ترتیب النزول با توجه به روش تفسیری و صبغه تاریخی خود, بیش ترین تلاش را در این مورد با استفاده از آیات قرآن, فهرست های ترتیب نزول و منابع روایی انجام داده است. تحلیل و بررسی رویکرد خاص مفسر نسبت به تاریخ گذاری قران از مهم ترین اهداف این نوشتار است. او با اعتقاد به اصول و مبانی خاص خود که از باورهایش در زمینه علوم قرآنی و مباحث تاریخی به دست آمده, روش هایی را در تاریخ گذاری قرآن به کار می گیرد و به نتایج جدیدی پیرامون زمان وقوع و چگونگی حوادث تاریخ صدر اسلام دست یافته است. مهم ترین شیوه های او را می توان تحت عناوین: طبقه بندی و اولویت بندی منابع, مرتب کردن سوره ها بر مبنای آیات آغازین آن ها, تکیه بر مستندات تاریخی, استناد به روایات اسباب نزول آیات, دقت در مراحل تاریخی تشریع احکام شرعی و دقت در زمان نزول آیات متشابه در یک موضوع خاص, بیان و تحلیل کرد.