بخشی از متن اعتبار سنجي روايات تفسيري ناظر بر عقوبت حضرت يوسف(ع) :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات : 38
احسن القصص قرآن کریم, حضرت یوسف(ع) را به عنوان یک الگوی عملی حقیقت و کمال و یک شاخص برجستهی جهان آدمیت و تمالک نفسانیت به جهانیان معرفی نموده است. متاسفانه یکی از واقعیت های تلخ تاریخی, وجود روایات ساختگی فراوان در تفاسیر نقلی ذیل برخی آیات این سوره می باشد. در این پژوهش, روایات موجود ذیل آیهی 42 سوره مذکور که منشا اختلاف نظر در میان مفسران و مترجمان گشته اند, مورد ارزیابی سندی و محتوایی قرار گرفته است. رهیافت اصلی این پژوهش که به روش کتابخانهای صورت گرفته این است که, از مجموع هفت روایات اصلی موجود در منابع شیعی, از نظر سندی تنها یک روایت از میان آنها آن هم با ملاحظاتی میتوان گفت موثق است ولی بقیه ضعیف بوده و قابل استناد نیستند. از حیث محتوا نیز, همهی آنها علاوه بر مغایرتی که در متنشان وجود دارد, با نص مقدس قرآن کریم و با سیاق آیات سوره, مخالفت آشکار دارند همچنین با موازین عقلی و اعتقادی سازگار نیستند؛ چرا که مقام عصمت این پیامبر بزرگ را که به نیکویی مورد ستایش قرآن است, مخدوش می گردانند. نسبت نسیان شیطانی به انبیا الهی, نسبتی ناروا و نامقبول بوده که به وضوح نشان از دستبرد جاعلان حدیث و خرافه پردازان در این قصهی نیکوی قرآنی دارد.