بخشی از متن مقاله تأملي بر تعامل شکل و معنا در شکل‌بندي متن ادبي (چند روايت معتبر درباره عشق) در نگاهي سمازيولوژيک :
یکی از اهداف نقد, از جمله نقد ساختارگرایان متون در ادبیات را, می‌توان ردیابی اجزای موجود در متن و تحلیل آن ها برشمرد. از سوی دیگر, در علم زبان شناسی نگاه سمازیولوژیک مبتنی بر حرکت پردازشی - خوانشی از فرم به طرف معنا در متن است. مطالعات ساختارشناختی بر آثار ادبیات فارسی کم‌شمار نیستند؛ اما کماکان نیاز است ارتباط بین رویکردهای نقد ادبی و روش های تحلیل زبان شناختی تبیین شود. این پژوهش در نشان دادن روند پیدایش معنا در یک پیکر مطالعاتی در زبان فارسی تلاش می کند. با این پرسش که چگونه, در نگاهی سمازیولوژیک, اجزای فرمی پیکر مطالعاتی, به تنهایی, در ارتباط با هم و نیز با نگاه به مفهوم انسجام در چارچوب متن یک شکل‌بندی معنایی را به دست می‌دهند. داستان کوتاهِ (چند روایت معتبر دربار عشق) نوشت مصطفی مستور, پیکر مطالعاتی این پژوهش است. هدف این مطالعه, مشاهد روند شکل‌بندی متن و معنا در داستان کوتاه مستور با تکیه بر رویکرد ساختارگراست. از مهم‌ترین نتایج این بررسی, نمایاندن معانی نهفته در متن با استفاده از روش سمازیولوژیک و رویکرد ساختارگراست. آنجا که فراز و فرود یک احساس رمزآلود درونی و عشق, از پسِ ساختارهای متن (واژگان, آواها, جمله‌بندی و روایت‌سازی) و تحلیل آن ها, تا حد زیادی نمایان می شود.واژه های کلیدی: ساختارگرایی, شکل, معنا, رویکرد سمازیولوژیک, مصطفی مستور.
nce textuelle