بخشی از متن مقاله ارتباط ميانگين طول گفته و غناي واژگاني با آگاهي‌هاي فرازباني نحوي و واژگاني درکودکان دوزبانه طبيعي و کم‌شنوا (ترکي- فارسي) :
هدف: با توجه به تأثیر کم شنوایی بر رشد زبان و مهارت های فرازبانی و متفاوت بودن مهارت زبانی و فرازبانی در کودکان دوزبانه, بررسی این مهارت ها در کودکان دوزبان مختلف و مقایس آنها با کودکان دوزبان طبیعی می تواند به شناخت بیشتر ما از رشد زبان در این کودکان و عوامل دخیل در آن شود. هدف پژوهش حاضر, بررسی و مقایسه مهارت‌های زبانی و فرازبانی کودکان پیش دبستانی دوزبان (ترکی-فارسی) کم شنوای دارای کاشتین حلزونی با کودکان دوزبان (ترکی-فارسی) همتای سنی طبیعی است.روش: برای انجام این پژوهش 6 کودک دوزبان پیش دبستانی دارای کاشتینه حلزونی از بین مدارس استثنایی شهر زنجان در سال تحصیلی 98-97 به صورت آمارگیری سرشماری و 6 کودک همتای سنی طبیعی از مدارس شهر زنجان به صورت تصادفی انتخاب و در آزمون های مهارت‌های زبانی و فرازبانی (میانگین طول گفته, غنای واژگانی و آگاهی واژگانی و آگاهی نحوی) با هم مقایسه شدند. برای بررسی رشد شاخص‌های زبانی از نمون گفتار پیوسته و برای بررسی مهارت های فرازبانی از آزمون های آگاهی واژگانی (شامل بررسی محتوایی و ساختاری تعریف واژه) و آگاهی نحوی استفاده شد.
یافته ها: بررسی و تحلیل داده ها نشان داد که در زبان ترکی رشد مهارت های زبانی و فرازبانی کودکان پیش دبستانی دوزبان ترکی-فارسی کم شنوا دچار تأخیر است (05/0>P). اما در زبان فارسی از شاخص های رشد زبانی فقط میانگین طول گفته (میانگین تعداد تکواژ در گفته) تأخیر دارد (05/0>P) و در هیچ کدام از جنبه‌های محتوایی و ساختاری مهارت تعریف واژگانی کودکان کم‌شنوا تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P). پایین بودن سطح توانایی فرازبانی آزمودنی ها در آزمون های فرازبانی زبان ترکی را می توان ناشی از آموزش رسمی زبان فارسی در مدارس دانست. همچنین, ضریب همبستگی اسپیرمن مشخص کرد که میان شاخص‌های رشد زبانی و آگاهی واژگانی کودکان دوزبان ترکی-فارسی کم شنوا و کودکان همتای طبیعی هم در زبان فارسی و هم ترکی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد.