بخشی از متن مقاله بررسي ارتباط جرات ورزي با سبک هاي تصميم گيري و يادگيري سازماني مديران بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشکي شهرکرد در سال 1397 :
زمینه و هدف: مدیران برای اخذ تصمیمات مهم در حال یادگیری هستند و سازمانهای یادگیرنده نیز تأکید بر یادگیری مداوم برای بقا در شرایط رقابتی دارند. هدف پژوهش بررسی ارتباط بین جرأتورزی با سبکهای تصمیمگیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بوده است.روش بررسی: مطالعه از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی–تحلیلی از نوع همبستگی میباشد, 200 نفر از مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علومپزشکیشهرکرد سال 1397, بهروش تمامشماری مورد مطالعه قرارگرفتند. دادهها با سه پرسشنامه استاندارد سبک تصمیمگیری اسکات و بروس(1995), پرسشنامه استاندارد جرأتورزی گمبریل و ریچی(1957) و پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه(2001), جمعآوری و با استفاده از آمارتوصیفی, محاسبه ضریب همبستگی پیرسون, آزمون t مستقل, آزمون کولموگروف-اسمیرنوف, تحلیل واریانس یک سویه و رگرسیون با استفاده از نرمافزار SPSS 16 مورد سنجش قرارگرفت.
یافتهها: میانگین نمره جرأتورزی 5/14±24/88, سبک تصمیمگیری 6/9±70/45 و یادگیری 53/7±51/43 در حد نسبتأ متوسطی میباشد. بین میانگین نمره جرأتورزی با سبکهای تصمیمگیری و یادگیریسازمانی رابطه وجود دارد. بین میانگین نمره سبکهای تصمیمگیری با یادگیری سازمانی رابطه وجوددارد و سبکهای تصمیمگیری میتواند یادگیری سازمانی را پیشبینی کند. بین میانگین نمره جرأتورزی با یادگیری سازمانی رابطه وجود دارد و جرأتورزی میتواند یادگیری سازمانی را پیشبینی کند. بین میانگین نمره جرأتورزی, سبکهای تصمیمگیری و یادگیری سازمانی با برخی متغیرهای دموگرافیک (سن, جنس, نوع قرارداد, تحصیلات, وضعیت شغلی) رابطه وجود دارد.
نتیجهگیری: میزان یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علومپزشکیشهرکرد مرتبط با جرأتورزی آنان بوده, همچنین بهوسیله آشنا ساختن مدیران با سبکهای تصمیمگیری مختلف میتوان در بهبود تصمیمات سازمانی گامی موثر برداشت.